တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ ..

တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ ..
••••••••••••••••••••••••••••
တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ . .
ေလးလံတဲ့တံတိုင္းႀကီးထမ္းသလို၊ လႊတိုက္သလို သဲသဲမဲမဲ ပင္ပင္ပန္းပန္း
လုပ္ရလိမ့္မယ္မယ္လို႔ အခ်ိဳ႕က ထင္ေနၾကတယ္။

ဘုရားက ဒီလိုမေဟာပါဘူး။

ဥပမာ - ျမင္တယ္ဆိုပါေတာ့။
ျမင္တာကို မျမင္ေအာင္ အားထုတ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။
'ျမင္တယ္ ျမင္တယ္' လို႔ သိဖို႔ပဲ၊
သတိက မေမ့ဖို႔ဘဲ။

ၾကားတာကို ၾကားတဲ့သူက 'ၾကားတယ္ ၾကားတယ္' လို႔ သိဖို႔ပဲ။
မၾကားၾကားေအာင္ အားထုတ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကားတာကို သိေအာင္သတိျပဳတာကို အားထုတ္တယ္လို႔ ေခၚတယ္။
ေခြ်းထြက္သံယုိ သိပ္ၿပီး လုပ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကားတာကို ၾကားတယ္လို႔ သိရင္ . . ဝိဇၨာျဖစ္ တာပဲ။
ၾကားတာကို ၾကားတယ္လို႔ အသိမပါရင္ . . အဝိဇၨာပဲ။
အဝိဇၨာမျဖစ္ဘဲ ဝိဇၨာျဖစ္ဖို႔ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။

နံတာ၊ စားတာ၊ ထိတာ၊ သြားတာ၊ ရပ္တာ၊ ထိုင္တာ စသည္ေတြမွာလည္း
ဒီနည္းအတိုင္းပဲ။
နံရင္ နံမယ္၊ စားရင္ စားတယ္၊ ထိရင္ ထိတယ္၊
သြားရင္ သြားတယ္၊ ရပ္ရင္ ရပ္တယ္၊ ထိုင္ရင္ ထိုင္တယ္ သိဖို႔ပဲ။

နံတာကို နံတယ္လို႔သိရင္ တရားျဖစ္တယ္လို႔ မထင္ၾကဘူး။
ဘုရားကေတာ့ တရားျဖစ္တယ္လို႔ ေဟာတယ္။

သတိဆိုတာ . .
တစ္အာ႐ံုနဲ႔ တစ္အာ႐ံု အကူးအေျပာင္းအဆက္အစပ္မွာ
ေမ့တတ္တာကို မေမ့ေအာင္၊ ထင္ရွားေအာင္၊ ေပၚလြင္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့
သေဘာတရား ျဖစ္တယ္။

( ေတာင္ပုလုကမၻာေအးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )